مراکیةلغتنامه دهخدامراکیة. [ م ُ ی َ ] (ع اِ) نوعی از درخت شوره است . ج ، مراکی . (منتهی الارب ). واحد مُراکی است به معنی درخت حمض که شتر آن را بچرد. (از منتهی الارب ). مراکیة؛ شج
مرکیهلغتنامه دهخدامرکیه . [ م َ کی ی َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مرکزی بخش صومعه سرا شهرستان فومن ، در 6هزارگزی غرب صومعه سرا برسر راه صومعه سرا به گوراب زرمخ . در جلگه واقع و د
مرکیهلغتنامه دهخدامرکیه . [ م َ کی ی َ] (اِخ ) دهی است از دهستان ماسال بخش شاندرمن شهرستان طوالش ، واقع در 3هزارگزی جنوب غربی بازار ماسال ودر دامنه واقع و دارای 431 تن سکنه است .
مراریةلغتنامه دهخدامراریة. [ م َ ری ی َ ] (ع ص نسبی ) اخلاط مراریة. (از یادداشت مؤلف ). مراری . صفرائی . منسوب به مرارة. رجوع به مرارة و مراره شود.
مراکضةلغتنامه دهخدامراکضة. [ م ُ ک َ ض َ ] (ع مص ) با کسی اسب تاختن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). با هم دوانیدن اسبهای خود را. (منتهی الارب ) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد).ی
مراکلةلغتنامه دهخدامراکلة. [ م ُ ک َ ل َ ] (ع مص ) پای با کسی زدن . (زوزنی ). با پا زدن به کسی : راکل الصبی صاحبه ؛ تضاربا بالارجل . (از متن اللغة).
مراکیلغتنامه دهخدامراکی . [ م َ ] (ع اِ) ج ِ مراکیة. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به مدخل بعدی شود. || ج ِ مرکو. (آنندراج ). رجوع به مَرکُوّ شود.
مراکیلغتنامه دهخدامراکی . [ م ُ ] (ع اِ) قسمی گیاه حمض که شتر آن را خورد. واحد آن مراکیة است . (از متن اللغة). رجوع به مراکیة شود. || (ص ) همیشه و برجای . (منتهی الارب ). مرتکی .
مرکیهلغتنامه دهخدامرکیه . [ م َ کی ی َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مرکزی بخش صومعه سرا شهرستان فومن ، در 6هزارگزی غرب صومعه سرا برسر راه صومعه سرا به گوراب زرمخ . در جلگه واقع و د
مرکیهلغتنامه دهخدامرکیه . [ م َ کی ی َ] (اِخ ) دهی است از دهستان ماسال بخش شاندرمن شهرستان طوالش ، واقع در 3هزارگزی جنوب غربی بازار ماسال ودر دامنه واقع و دارای 431 تن سکنه است .
مراریةلغتنامه دهخدامراریة. [ م َ ری ی َ ] (ع ص نسبی ) اخلاط مراریة. (از یادداشت مؤلف ). مراری . صفرائی . منسوب به مرارة. رجوع به مرارة و مراره شود.
