مراکلةلغتنامه دهخدامراکلة. [ م ُ ک َ ل َ ] (ع مص ) پای با کسی زدن . (زوزنی ). با پا زدن به کسی : راکل الصبی صاحبه ؛ تضاربا بالارجل . (از متن اللغة).
مأکلةلغتنامه دهخدامأکلة. [ م َءْ ک ُ ل َ ] (ع ص ، اِ) خواربار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || خوردنی و به این معنی صفت هم آید، گویند شاة مأکلة.
مؤاکلةلغتنامه دهخدامؤاکلة. [ م ُآ ک َ ل َ ] (ع مص ) خوردن با کسی . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). با کسی طعام خوردن . (تاج المصادر بیهقی ) (دهار) (المصادر زوزنی ). ممالحه . (تاج المص
مواکلةلغتنامه دهخدامواکلة. [ م ُ ک َ ل َ ] (ع مص ) لغتی است ردی در مؤاکلة. (ناظم الاطباء). رجوع به مؤاکلة شود. || به دیگری کار گذاشتن و اعتماد کردن . (منتهی الارب ). بر یکدیگر ا
پایلغتنامه دهخداپای . (اِ) پا باشد و بعربی رِجل خوانند. (برهان ). قدم : زکین تند گشت و برآمد ز جای ببالای جنگی درآورد پای . فردوسی .وز آن پس چنین گفت با رهنمای که اورا هم اکنون
مأکلةلغتنامه دهخدامأکلة. [ م َءْ ک ُ ل َ ] (ع ص ، اِ) خواربار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || خوردنی و به این معنی صفت هم آید، گویند شاة مأکلة.
مؤاکلةلغتنامه دهخدامؤاکلة. [ م ُآ ک َ ل َ ] (ع مص ) خوردن با کسی . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). با کسی طعام خوردن . (تاج المصادر بیهقی ) (دهار) (المصادر زوزنی ). ممالحه . (تاج المص
