مخیخلغتنامه دهخدامخیخ . [ م َ ] (ع ص ) عظم مخیخ ؛ استخوان بامغز. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
مخیخلغتنامه دهخدامخیخ . [ م ُ ] (ع ص ) گیاه اندک گردیده و نهان . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
مخیخلغتنامه دهخدامخیخ . [ م ُ خ َ ](ع اِمصغر) مغز کوچک . خردمغز . (یادداشت مرحوم دهخدا). و رجوع به مخچه شود.
مخیخةلغتنامه دهخدامخیخة. [ م َ خ َ] (ع ص ) شاة مخیخة؛ گوسپند فربه با استخوان پرمغز. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). گوسپندی فربه بااستخوان که استخوانهای وی پرمغز باشد. (ناظم
مبیخلغتنامه دهخدامبیخ . [ م ُ ] (ع ص ) فرونشاننده ٔ آتش و خشم . (آنندراج ). خاموش کننده و فرونشاننده ٔ آتش . (ناظم الاطباء). فرونشاننده ٔ آتش . (از منتهی الارب ).
متیخلغتنامه دهخدامتیخ . [ م ِت ْ تی ] (ع ص ) چوب دراز نرم . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
متیخةلغتنامه دهخدامتیخة. [ م ِ ی َ خ َ ] (ع اِ) (از «ت ی خ ») چوبدستی . (منتهی الارب ). عصا. (اقرب الموارد) (محیط المحیط). || شاخ خرمابن و چوب خوشه ٔ خرما و قیل کل ماضرب به من جر
مخیخةلغتنامه دهخدامخیخة. [ م َ خ َ] (ع ص ) شاة مخیخة؛ گوسپند فربه با استخوان پرمغز. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). گوسپندی فربه بااستخوان که استخوانهای وی پرمغز باشد. (ناظم
خردمغزلغتنامه دهخداخردمغز. [ خ ُ م َ ] (اِ مرکب ) مُخَیخ . رجوع به مخیخ شود. || (ص مرکب ) دارای مغز کوچک .
غ-ده ٔ شوکیهلغتنامه دهخداغ-ده ٔ شوکیه . [ غ ُدْ دَ / دِ ی ِ ش َ / شُو کی ی َ / ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) درمیان مُخَیخ یا مخ اصغر جای دارد وغده نیست بلکه از قبیل استخوان سختی چون سن
دماغلغتنامه دهخدادماغ . [ دِ ] (ع اِ) مغز سر . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (مهذب الاسماء) (شرفنامه ٔ منیری ) (از لغت محلی شوشتر) (از اقرب الموارد). مغز سر، و اطبا چ
اذناب الدماغلغتنامه دهخدااذناب الدماغ . [ اَبُدْ دِ ] (ع اِ مرکب ) دنبالهای مغز. دو ستون سفید بزرگ از دو زاویه ٔ قدامی حدبه ٔ حلقوی خارج میشود که اول استوانی و بهم نزدیک و بعد مسطح و از