مخیخلغتنامه دهخدامخیخ . [ م َ ] (ع ص ) عظم مخیخ ؛ استخوان بامغز. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
مخیخلغتنامه دهخدامخیخ . [ م ُ ] (ع ص ) گیاه اندک گردیده و نهان . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
مخیخلغتنامه دهخدامخیخ . [ م ُ خ َ ](ع اِمصغر) مغز کوچک . خردمغز . (یادداشت مرحوم دهخدا). و رجوع به مخچه شود.
چمخاخلغتنامه دهخداچمخاخ . [ چ َ ] (اِ) چمچاق . (ناظم الاطباء). تلفظی از چخماخ که آتش زنه باشد. و رجوع به چمچاق و چخماخ شود. || (ص ) کج و منحنی . چمچاخ . و رجوع به چمچاخ شود.
مخیخةلغتنامه دهخدامخیخة. [ م َ خ َ] (ع ص ) شاة مخیخة؛ گوسپند فربه با استخوان پرمغز. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). گوسپندی فربه بااستخوان که استخوانهای وی پرمغز باشد. (ناظم الاطباء).
خردمغزلغتنامه دهخداخردمغز. [ خ ُ م َ ] (اِ مرکب ) مُخَیخ . رجوع به مخیخ شود. || (ص مرکب ) دارای مغز کوچک .
غ-ده ٔ شوکیهلغتنامه دهخداغ-ده ٔ شوکیه . [ غ ُدْ دَ / دِ ی ِ ش َ / شُو کی ی َ / ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) درمیان مُخَیخ یا مخ اصغر جای دارد وغده نیست بلکه از قبیل استخوان سختی چون سنگ است .
مخیخةلغتنامه دهخدامخیخة. [ م َ خ َ] (ع ص ) شاة مخیخة؛ گوسپند فربه با استخوان پرمغز. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). گوسپندی فربه بااستخوان که استخوانهای وی پرمغز باشد. (ناظم الاطباء).
تمخیخلغتنامه دهخداتمخیخ . [ ت َ ] (ع مص ) برآوردن مغز از استخوان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
