محشاءلغتنامه دهخدامحشاء. [ م ِ ش َءْ ] (ع اِ) محشاء. (منتهی الارب ). گلیم درشت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || گلیم سپید خرد که بدان لنگ بندند یا چادری که خود را بدان درپیچند
مهشاءلغتنامه دهخدامهشاء. [ م َ ] (ع ص ) ناقة مهشاء؛ ناقه ٔشتاب لاغر شونده . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
مَّشَّاءٍفرهنگ واژگان قرآننقل کننده سخنان مردمي به سوي مردمي ديگر ، به منظور ايجاد فساد و تيرگي آن دو- سخن چين
محاشیلغتنامه دهخدامحاشی ٔ. [ م َ ش ِءْ ] (ع اِ) ج ِ مِحشَاء. (منتهی الارب ذیل ح ش ء). رجوع به محشاء شود.