محجوبهفرهنگ نام‌ها(تلفظ: mahjube) (عربی) (مؤنث محجوب) ، ← محجوب ، به علاوه به معنای دارای حجاب (زن) .
محجوبةلغتنامه دهخدامحجوبة. [ م َ ب َ] (ع ص ) مؤنث محجوب . زن باحجاب و باحیا و شرمگین . (ناظم الاطباء). حجاب نشین . زنی پرده نشین . (غیاث ). عربان زنی را گویند که صاحب حجاب و شرمگینی باشد. (برهان ). ج ، محجوبات . پوشیده . مستور. درپرده : محجوبه ٔ بیت زندگانی شه ب
نفس محجوبهلغتنامه دهخدانفس محجوبه . [ ن َ س ِ م َ ب َ / ب ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) مراد نفس اماره ٔ متوغل در مادیات است . (فرهنگ علوم عقلی ص 599 از واردات قلبیه ص 273).
معزابةلغتنامه دهخدامعزابة. [ م ِ ب َ ] (ع ص ) مرد بی زن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || مردی که بی زنی وی دراز کشیده باشد. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد). || زنی که بی شویی او دراز کشیده باشد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنند
محجوبیلغتنامه دهخدامحجوبی . [ م َ] (حامص ) حالت و چگونگی محجوب . شرم . آزرم . حیا. خجالت و شرمساری و شرمگینی . (ناظم الاطباء) : ای دل محجوب بگذر از حجاب زانکه محجوبی حجاب جان بود.عطار.
نفس محجوبهلغتنامه دهخدانفس محجوبه . [ ن َ س ِ م َ ب َ / ب ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) مراد نفس اماره ٔ متوغل در مادیات است . (فرهنگ علوم عقلی ص 599 از واردات قلبیه ص 273).
محجوبةلغتنامه دهخدامحجوبة. [ م َ ب َ] (ع ص ) مؤنث محجوب . زن باحجاب و باحیا و شرمگین . (ناظم الاطباء). حجاب نشین . زنی پرده نشین . (غیاث ). عربان زنی را گویند که صاحب حجاب و شرمگینی باشد. (برهان ). ج ، محجوبات . پوشیده . مستور. درپرده : محجوبه ٔ بیت زندگانی شه ب
پوشیدهفرهنگ فارسی طیفیمقوله: بُعد ، مستور، محجبه، محجوبه، ملبس مفروش، آسفالت‌شده، آسفالت، آسفالته سرپوشیده، مسقف، سایبان‌دار پوشیده ازبرف روکش‌شده، روکش‌دار، اندوده درسایه ◄ خاموش، تاریک
نفس محجوبهلغتنامه دهخدانفس محجوبه . [ ن َ س ِ م َ ب َ / ب ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) مراد نفس اماره ٔ متوغل در مادیات است . (فرهنگ علوم عقلی ص 599 از واردات قلبیه ص 273).
