محتسبلغتنامه دهخدامحتسب . [ م ُ ت َ س ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از احتساب . شمارکننده . شمارنده . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). بشمارآورنده . (آنندراج ). || آزماینده . (از منتهی ا
محتسبفرهنگ انتشارات معین(مُ تَ س ) [ ع . ] (اِفا.) 1 - حساب کننده . 2 - داروغه ،مأمور حکومت که وظیفه اش امر به معروف و نهی از منکر است .
محتسبیلغتنامه دهخدامحتسبی . [ م ُ ت َ س ِ ] (حامص ) عمل و شغل محتسب : انصاف تو مصریست که در رسته ٔ او دیونظم از جهت محتسبی داده دکان را.انوری .|| اداره ٔ احتساب . (ناظم الاطباء).
طاهر محتسبلغتنامه دهخداطاهر محتسب . [ هَِ رِ م ُ ت َ س ِ ] (اِخ ) مافروخی نام وی را در ذیل متقدمان از استادان علم نحو واعراب و تصریف و لغت عرب و فحول شاعران عربی و پارسی و اهل توقیع و
علی محتسبلغتنامه دهخداعلی محتسب . [ ع َ ی ِ م ُ ت َ س ِ ] (اِخ ) ابن زیاد اسکندری . مشهور به محتسب و مکنی به ابوالحسن . متکلم بود و در سال 334 هَ . ق . درگذشت . وی تصنیفاتی برای اهل
محتسبیلغتنامه دهخدامحتسبی . [ م ُ ت َ س ِ ] (حامص ) عمل و شغل محتسب : انصاف تو مصریست که در رسته ٔ او دیونظم از جهت محتسبی داده دکان را.انوری .|| اداره ٔ احتساب . (ناظم الاطباء).
طاهر محتسبلغتنامه دهخداطاهر محتسب . [ هَِ رِ م ُ ت َ س ِ ] (اِخ ) مافروخی نام وی را در ذیل متقدمان از استادان علم نحو واعراب و تصریف و لغت عرب و فحول شاعران عربی و پارسی و اهل توقیع و
علی محتسبلغتنامه دهخداعلی محتسب . [ ع َ ی ِ م ُ ت َ س ِ ] (اِخ ) ابن زیاد اسکندری . مشهور به محتسب و مکنی به ابوالحسن . متکلم بود و در سال 334 هَ . ق . درگذشت . وی تصنیفاتی برای اهل
جرجانیلغتنامه دهخداجرجانی . [ ج ُ ] (اِخ ) علی بن احمدبن عبدالعزیز محتسب مکنی به ابوالحسن . از روات بود. وی به نیشابور سکونت کرد و منصب محتسبی داشت و به همانجا درگذشت . (از تاریخ
ابوعبدالغتنامه دهخداابوعبدا. [ اَع َ دِ ل ل ] (اِخ ) محتسب . حسین بن احمدبن محمدبن زکریا. معروف به شیعی . یکی ا ز دهات رجال ازمردم صنعای یمن . و او به بصره یا شهری دیگر از عراق محت