لغتنامه دهخدا
مجی ٔ. [ م َ ] (ع مص ) (از «ج ی هَ») آمدن . (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط). مقابل ذهاب . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : چو سوی قبله ، ملوک جهان بپیوستندبه سوی درگه عالی او مجی ٔ
