مجففلغتنامه دهخدامجفف .[ م ُ ج َف ْ ف ِ ] (ع ص ) خشک کننده . (آنندراج ) (غیاث ).خشکاننده و هر چیز که بخشکاند. (ناظم الاطباء). || (اصطلاح پزشکی ) دوایی که رطوبات را از بین می برد. (از کتاب دوم قانون ص 150). دارویی که بر اثر محلل بودنش رطوبات زیان آور بدن را زا
مجفففرهنگ فارسی معین(مُ جَ فِّ) [ ع . ] (اِفا.) 1 - خشک کننده . 2 - دوایی که موجب از بین رفتن رطوبات یا تقلیل آن شود.
مظفوفلغتنامه دهخدامظفوف . [ م َ ] (ع ص ) مردتهی دست . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). مضفوف . (اقرب الموارد). و رجوع به همین کلمه شود. || آبی که بر گرد آن ازدحام کرده باشند. (ناظم الاطباء).
مجففاتلغتنامه دهخدامجففات . [ م ُ ج َف ْ ف ِ ] (ع ص ، اِ) چیزهایی که می خشکانند. (ناظم الاطباء). ج ِ مجفف . خشک کنندگان . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مجفف شود.
مجففهلغتنامه دهخدامجففه . [ م ُ ج َف ْ ف ِ ف َ ] (ع ص ) خشکاننده و هر چیز که بخشکاند. (ناظم الاطباء). مؤنث مجفف : ادویه ٔ مجففه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به مجفف شود.
مجففاتلغتنامه دهخدامجففات . [ م ُ ج َف ْ ف ِ ] (ع ص ، اِ) چیزهایی که می خشکانند. (ناظم الاطباء). ج ِ مجفف . خشک کنندگان . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مجفف شود.
مجففهلغتنامه دهخدامجففه . [ م ُ ج َف ْ ف ِ ف َ ] (ع ص ) خشکاننده و هر چیز که بخشکاند. (ناظم الاطباء). مؤنث مجفف : ادویه ٔ مجففه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به مجفف شود.