مجتبیلغتنامه دهخدامجتبی . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) برگزیننده چیزی را. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). پسند کننده . (ناظم الاطباء). || بگیرنده ٔ مال از جاهای آن . (آنندر
مجتبیلغتنامه دهخدامجتبی . [ م ُ ت َ با ] (اِخ ) از القاب امام حسن علیه السلام . (ناظم الاطباء). لقب حسن بن علی بن ابیطالب (ع ). و رجوع به حسن بن علی شود.
مجتبیلغتنامه دهخدامجتبی . [ م ُ ت َ با ] (ع ص ) برگزیده . (دهار). برگزیده شده . (آنندراج ) (غیاث ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). برگزیده و پسندیده . (ناظم الاطباء). ج ، مج
حسن مجتبیلغتنامه دهخداحسن مجتبی . [ ح َ س َ ن ِ م ُ ت َ با ] (اِخ ) رجوع به حسن بن علی بن ابیطالب شود.
متبینفرهنگ انتشارات معین(مُ تَ بَ یِّ) [ ع . ] (اِفا.) 1 - آشکار شونده ، پیدا، هویدا. 2 - آشکار کننده . ج . متبینین .
حسن مجتبیلغتنامه دهخداحسن مجتبی . [ ح َ س َ ن ِ م ُ ت َ با ] (اِخ ) رجوع به حسن بن علی بن ابیطالب شود.
علیلغتنامه دهخداعلی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن احمد مجتبی انطاکی ، مکنی به ابوالقاسم . رجوع به علی انطاکی شود.
مینویلغتنامه دهخدامینوی . [ ن ُ ] (اِخ ) مجتبی .دانشمند ایرانی متولد سال 1282 هَ . ش . تحصیلات ابتدائی او در سامره و تهران و تحصیلات متوسطه ٔ وی در دارالفنون و دارالمعلمین مرکزی
مجتبویلغتنامه دهخدامجتبوی . [ م ُ ت َ ب َ ] (ص نسبی ) منسوب به مجتبی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || منسوب به حسن مجتبی (ع ). (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
