مجازفةلغتنامه دهخدامجازفة. [ م ُ زَ ف َ ] (ع مص ) به گزاف فراگرفتن ، فارسی معرب . (تاج المصادربیهقی ). به گزاف فراگرفتن . جزاف . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). در بیع با حدس و
مأزفةلغتنامه دهخدامأزفة. [ م َءْ زِ ف َ ] (ع اِ) (از «ازف ») نجاست و سرگین مردم و ستور. ج ، مآزف . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). پلیدی وسرگین مر
مجاحفةلغتنامه دهخدامجاحفة. [ م ُ ح َ ف َ ] (ع مص ) زحمت دادن و کارزار کردن و انبوهی نمودن و نزدیک شدن . (از منتهی الارب ). فشار دادن گروهان به هم و انبوهی کردن در کارزار و نزدیک ش
مجازةلغتنامه دهخدامجازة. [ م َ زَ ] (اِخ ) اول رمل الدهناء است . (منتهی الارب ). جایی است بین ذات العسره و سمیسه برراه بصره در اول رمل الدهناء. (از معجم البلدان ).
مجازةلغتنامه دهخدامجازة. [ م َ زَ ] (اِخ ) موضعی است . (منتهی الارب ). وادی و قریه ای است از یمامه . (از معجم البلدان ). و رجوع به معجم البلدان شود.
مجازفةلغتنامه دهخدامجازفة. [ م ُ زَ ف َ ] (ع مص ) به گزاف فراگرفتن ، فارسی معرب . (تاج المصادربیهقی ). به گزاف فراگرفتن . جزاف . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). در بیع با حدس و
مجازفلغتنامه دهخدامجازف . [ م ُ زِ ] (ع ص ) گزافه گو. گزافه کار. گزافکار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) (از اقرب الموارد). و رجوع به مجازفة شود.
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن مطرف عسقلانی ، مکنی به ابوالفتوح . او تولیت قضاء دمیاط داشت و به سال 413 هَ .ق . درگذشت ومولد وی در سیصدوبیست واند است . وی ادیبی فا
مأزفةلغتنامه دهخدامأزفة. [ م َءْ زِ ف َ ] (ع اِ) (از «ازف ») نجاست و سرگین مردم و ستور. ج ، مآزف . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). پلیدی وسرگین مر
مجاحفةلغتنامه دهخدامجاحفة. [ م ُ ح َ ف َ ] (ع مص ) زحمت دادن و کارزار کردن و انبوهی نمودن و نزدیک شدن . (از منتهی الارب ). فشار دادن گروهان به هم و انبوهی کردن در کارزار و نزدیک ش