متغایرلغتنامه دهخدامتغایر. [ م ُ ت َ ی ِ ] (ع ص ) متفرق و گوناگون و مختلف . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
متغایرفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهویژگی کسی یا چیزی که با دیگری مغایرت و اختلاف داشته باشد؛ ضد هم؛ ناجور.
تجنیس مزیللغتنامه دهخداتجنیس مزیل . [ ت َ س ِ م ُ زَی ْ ی َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دوم [ از نوع ششم ، تجنیس بالتخلیه ] مزیل ، که آن در حرف اول متغایر و در بواقی متوافق باشد، چنانکه
عاشق و معشوقلغتنامه دهخداعاشق و معشوق . [ ش ِق ُ م َ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) دو تن که شیفته ٔ یکدیگر باشند. || دو نگین متغایر اللون که دریک خانه ٔ انگشتری باشد. (غیاث اللغات ) (آنندرا
مغایرفرهنگ فارسی طیفیمقوله: رابطه غیر، دیگر، ضد، عکس، سوا، مباین، متغایر، خلاف، متضاد، مانعة‌الجمع، متفاوت علیه، مخالف، متضاد، ناسازگار غلط، منفی طرفدیگر، مقابل متقابل غیره، جز آن،
ناسازگارفرهنگ فارسی طیفیمقوله: رابطه اسازگار، نابه‌هنجار، مباین، متعارض، متغایر، متضاد نامناسب▼ نامساعد بدلعاب، معترض، مخالف، ستیزه‌جو، محارب، معارض، دشمن مانعة‌الجمع، متناقض، ضد، مغای