متعارضلغتنامه دهخدامتعارض . [ م ُ ت َ رِ ](ع ص ) خبر و جز آن که خلاف یکدیگر آید. (آنندراج ). برخلاف یکدیگر. برعکس و مخالف و متضاد. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموار
معارضةدیکشنری عربی به فارسیاختلا ف عقيده داشتن , جداشدن , نفاق داشتن , مخالف , معاند , ضديت , مخالفت , مقاومت , تضاد , مقابله
موازنۀ وحشتbalance of terrorواژه‌های مصوب فرهنگستانوضعیتی که در آن دو طرف متعارض می‌دانند که هریک توان نابودی کامل طرف دیگر را دارد
متکافئینلغتنامه دهخدامتکافئین . [ م ُ ت َ ف ِ ءَ ] (ع ص ، اِ) تثنیه ٔ متکافی (در حالت نصبی یا جری ). اصطلاح اصولی است و آن دو حدیث با دو دلیل متعارض است که هیچ یک را بر دیگری به وجه
ناسازگارفرهنگ فارسی طیفیمقوله: رابطه اسازگار، نابه‌هنجار، مباین، متعارض، متغایر، متضاد نامناسب▼ نامساعد بدلعاب، معترض، مخالف، ستیزه‌جو، محارب، معارض، دشمن مانعة‌الجمع، متناقض، ضد، مغای