متشاعرلغتنامه دهخدامتشاعر. [ م ُ ت َ ع ِ ] (ع ص ) آن که خود را شاعر پندارد و شعرفروشنده و خودرا شاعر نماینده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). خود را ب
متشاعرفرهنگ انتشارات معین(مُ تَ ع ) [ ع . ] (اِفا.) 1 - آن که خود را شاعر پندارد. 2 - شاعرنما؛ ج . متشاعرین .
متشارجاتلغتنامه دهخدامتشارجات . [ م ُ ت َ رِ ] (ع ص ) فتیات متشارجات ، دختران هم عمر و هم سن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
نازکی همدانیلغتنامه دهخدانازکی همدانی . [ زُ ی ِ هََ م َ ] (اِخ ) متشاعری مکثار و مهذار است و در قرن دهم می زیسته . سام میرزا صفوی آرد: «هر روز نزدیک به هزار بیت می گویدو بخود لازم کرده
مشاعرلغتنامه دهخدامشاعر. [ م ُ ع ِ ] (ع ص ) شعرگوینده و شاعر پست . (ناظم الاطباء). و رجوع به متشاعر شود.
شاعرفرهنگ فارسی طیفیمقوله: رسانۀ ارتباط . وسیلۀ انتقال اندیشه ه، سرایندۀ ترانه، ناظم، مرثیه‌سرا[ی]، متشاعر، مدیحه‌سرا[ی]، ترانه‌سرا، مصنف فردوسی، حافظ، سعدی، مولوی، رودکی مرثیه‌خوا
شاعرلغتنامه دهخداشاعر. [ ع ِ ] (ع ص ) داننده . (منتهی الارب ). آگاه : شاعر بنفسه ؛ آگاه از نفس خود. رجوع به مجموعه ٔ دوم مصنفات شیخ اشراق ص 115 شود. || دریابنده . (منتهی الارب )
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن علی بن احمدبن یوسف بن حسین بن یوسف بن موسی الحصکفی الحلبی العباسی الشافعی ، مشهور به ابن منلا. شرح اخبار وی در چند تاریخ منظو
