متشاجرلغتنامه دهخدامتشاجر. [ م ُ ت َج ِ ] (ع ص ) منازعت و خلاف کننده با هم . (آنندراج ) (منتهی الارب ). با هم دیگر مخالفت و منازعت کرده . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع
مشاجرهفرهنگ مترادف و متضاد۱. اختلاف، بگومگو، جدال، جدل، جنگ، دعوا، ستیز، ستیزه، ستیزگری، کشمکش، نزاع ۲. ستیزیدن، نزاع کردن ≠ مصالحه
