متتحتحلغتنامه دهخدامتتحتح . [ م ُ ت َ ت َ ت ِ ] (ع ص ) جنبنده . (آنندراج ). جنبیده و از جای حرکت داده . (ناظم الاطباء).
متتهتهلغتنامه دهخدامتتهته . [ م ُ ت َ ت َ ت ِه ْ ] (ع ص ) لکنت دارنده در زبان و زبان گرفته . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ).
ماتحتلغتنامه دهخداماتحت . [ ت َ ] (ع اِ مرکب ) مادون . آنچه در زیر باشد مقابل مافوق . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || کون . نشیمن .دُبُر. اِست . مقعد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
