مبقیةلغتنامه دهخدامبقیة. [ م ُ ی َ ] (ع ص ) تأنیث مبقی ... مؤنث از ابقاء. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).- علت مبقیة . رجوع به همین مدخل شود.
علت مبقیهلغتنامه دهخداعلت مبقیه . [ ع ِل ْ ل َ ت ِ م ُ ی َ /ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) علتی که باعث بقای موجودات بعد از حدوث میشود. (از فرهنگ اصطلاحات فلسفی ).
مرقیةلغتنامه دهخدامرقیة. [ م َ رَ قی ی َ ] (اِخ ) حصاری است در سواحل حمص به شام . (از معجم البلدان ).
مبقةلغتنامه دهخدامبقة. [ م ُ ب ِق ْ ق َ ] (ع ص ) ارض مبقة؛ زمین بسیار بَق ّ. بسیارپشه دار. پشه ناک . (از ذیل اقرب الموارد). و رجوع به بق شود.
علت مبقیهلغتنامه دهخداعلت مبقیه . [ ع ِل ْ ل َ ت ِ م ُ ی َ /ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) علتی که باعث بقای موجودات بعد از حدوث میشود. (از فرهنگ اصطلاحات فلسفی ).
موجدةلغتنامه دهخداموجدة. [ ج ِ دَ ] (ع ص ) مؤنث موجد، بدید آورنده . آفریننده . (از یادداشت مؤلف ). و رجوع به موجد شود.- علت موجدة ؛ مقابل علت مبقیه . (یادداشت مؤلف ). علتی که
بقاءلغتنامه دهخدابقاء. [ ب َ ] (ع مص ) زیستن و ماندن در جهان . ضد فنا. (منتهی الارب ) (آنندراج ). بَقَی ً، بَقی . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) : المتفرد بالربوبی
مرقیةلغتنامه دهخدامرقیة. [ م َ رَ قی ی َ ] (اِخ ) حصاری است در سواحل حمص به شام . (از معجم البلدان ).
