ماویلغتنامه دهخداماوی . (اِخ ) دهی از دهستان بهمئی سردسیر است که در بخش کهکیلویه ٔ شهرستان بهبهان واقع است و 250 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
ماویلغتنامه دهخداماوی . [ وی ی ] (ع ص نسبی ) منسوب به ماء. مائی . (از منتهی الارب ). نسبت است به ماء. مائی . ماهی ّ. (از اقرب الموارد). و رجوع به ماء شود.
ماویلغتنامه دهخداماوی . [ وی ی ] (ع اِ) ج ِ ماویَّه .(منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به ماویة شود.
مأویلغتنامه دهخدامأوی . [ م َءْ وا ] (اِخ ) دهی از دهستان افشار است که در بخش اسدآباد شهرستان همدان واقع است و 151 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
مأویلغتنامه دهخدامأوی . [ م َءْ وا / م َءْ وی ] (ع اِ) پناه جای و جایی که شب و روز باشش درآن کنند. (منتهی الارب ). پناه جای و جایی که شب و روز در آن زیست کنند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). پناهگاه . جایگاه مأمن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). جای برگشتن
مَأْوَىٰفرهنگ واژگان قرآنجايگاه - محل منضم شدن(کلمه ماوي مصدر ميمي از فعل أوي - ياوي - اويا و ماوي است ، وقتي ميگويي : أوي الي کذا معنايش اين است که فلاني خود را منضم به فلان کس يا فلان چيز کرد ، مضارعش ياوي و مصدرش اوي و باب افعالش آوي - يؤوي - ايواء است ، يعني فلاني را منضم به خود کرد . و معناي آيه اين است که پسر نوح در
مأوی گرفتنلغتنامه دهخدامأوی گرفتن . [ م َءْ وا / وی گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) جای گرفتن . اقامت کردن . مسکن گزیدن : ز بس گل که در باغ مأوی گرفت چمن رنگ ارتنگ مانی گرفت . رابعه بنت کعب قزداری .به می ماند
ماویانلغتنامه دهخداماویان . (اِخ ) دهی از دهستان بیلوار است که در بخش کامیاران شهرستان سنندج واقع است و 202 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
مأویلغتنامه دهخدامأوی . [ م َءْ وا ] (اِخ ) دهی از دهستان افشار است که در بخش اسدآباد شهرستان همدان واقع است و 151 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
مأویلغتنامه دهخدامأوی . [ م َءْ وا / م َءْ وی ] (ع اِ) پناه جای و جایی که شب و روز باشش درآن کنند. (منتهی الارب ). پناه جای و جایی که شب و روز در آن زیست کنند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). پناهگاه . جایگاه مأمن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). جای برگشتن
مأویةلغتنامه دهخدامأویة. [ م َءْ ی َ ] (ع مص ) بخشودن و ترحم نمودن . (ازمنتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
ماویةلغتنامه دهخداماویة. [ وی ی َ ] (ع اِ) آیینه . ج ، ماوی ّ. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). آیینه و چنین می نماید که نسبت است به ماء به جهت درخشندگی و شفافیت آن . (از تاج العروس ج 9 ص 413). || (ص نسبی ) مؤنث ماوی ّ. مائی
ماویانلغتنامه دهخداماویان . (اِخ ) دهی از دهستان بیلوار است که در بخش کامیاران شهرستان سنندج واقع است و 202 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
ماویةلغتنامه دهخداماویة. [ وی ی َ ] (ع اِ) آیینه . ج ، ماوی ّ. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). آیینه و چنین می نماید که نسبت است به ماء به جهت درخشندگی و شفافیت آن . (از تاج العروس ج 9 ص 413). || (ص نسبی ) مؤنث ماوی ّ. مائی
ماویةلغتنامه دهخداماویة. [ وی ی َ ] (اِخ ) نام زنی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). دختر غفور از بنات ملوک یمن و زن حاتم طایی . (تاج العروس ،ج 9 ص 413) (عیون الاخبار ج 3 ص <span class="hl" dir
حجر سماویلغتنامه دهخداحجر سماوی . [ ح َ ج َ رِ س َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) حجر بقرانی . حجر بقران . حجارة الجو . حجرالصواعق .
حسین نماویلغتنامه دهخداحسین نماوی . [ ح ُ س َ ن ِ ن َ ] (اِخ ) ابن محمدبن علی مالکی . درگذشته ٔ در مصر پیرامن 1060 هَ . ق . 1650/ م . او راست : «الاستعارات » و جز آن . (معجم المؤلفین از ایضاح المکنون ) (فهرست خدیوی ).
سماویلغتنامه دهخداسماوی . [ س َ ] (ص نسبی ) منسوب که آسمان باشد. (آنندراج ) (ناظم الاطباء) : تن زمینی است میارایش و بفگن بزمین جان سماویست بیاموزش و بربر بسماش . ناصرخسرو.و در این زمان دعوی هیچ آفتی از سماوی و ارضی نکنیم . (تاریخ قم
نفس سماویلغتنامه دهخدانفس سماوی . [ ن َ س ِ س َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) مراد نفس فلکی است . (فرهنگ علوم عقلی ازشفا ج 2 ص 631 و 643). نفس و نفوس سمائی نفوس افلاک است و نفوس کلیه است . (فرهنگ مصطل