ماه وشلغتنامه دهخداماه وش . [ ه ْ وَ ] (ص مرکب ) ماه مانند. (ناظم الاطباء). مانند ماه : انجم ماه وش آماده ٔ حج آمده اندتا خواص از همه لبیک مثنا شنوند. خاقانی . || رعنا و زیبا و مع
ماهفرهنگ انتشارات معین(اِ.) 1 - قمر زمین ، سیارة کوچکی که به دور خود و دور زمین می گردد و از خورشید نور می گیرد. 2 - ماه نهم بارداری یا زمان زایمان . 3 - در ایران قدیم روز دوازدهم از
ماهفرهنگ مترادف و متضاد۱. برج، شهر ۲. قمر ۳. زیبا، قشنگ، جمیل، زیبارو ۴. محبوب، معشوق، یار ۵. دوستداشتنی، مطلوب ۶. بیعیب و نقص، کامل ۷. فصل
مهوشفرهنگ نامها(تلفظ: mahvaš) (= ماه وش) ، ← ماه وش؛ به علاوه (در قدیم) (شاعرانه) مانند ماه و (به مجاز) زیبارو .
وشلغتنامه دهخداوش . [ وَ ] (ص ) وشت . (فرهنگ فارسی معین ). خوب و خوش ، چنانکه گویند: وش آمدی ، یعنی خوش آمدی . (برهان ). خوب و خوش و زیبا. (ناظم الاطباء).- وش آمدن ؛ خوش آمدن
آیسانافرهنگ نامها(تلفظ: āysānā) (ترکی ـ فارسی) (آی = ماه + سان (پسوند شباهت) + ا (اسم ساز)) ، همچون ماه ، به مانند ماه ، ماه وش ؛ (به مجاز) زیبا رو .