ماهچهرفرهنگ نامها(تلفظ: māh čehr) آن که چهرهاش مانند ماه تابان باشد ، ماه چهره ، ماهرو ؛ (به مجاز) زیبا رو .
ماه چهرلغتنامه دهخداماه چهر. [ چ ِ ] (ص مرکب ) آنکه چهره ٔ او مانند ماه تابان باشد. (ناظم الاطباء). ماه چهره . ماهرو. ماهرخ . زیبارو. صاحب چهره ٔ تابان و درخشان همچون ماه : چو نه ماه بگذشت از آن ماه چهریکی کودک آمد چو تابنده مهر. فردوسی .