۱. (نجوم) از کرات آسمانی که در هر ۲۹ روز و ۱۲ ساعت و۴۴ دقیقه یک بار به دور زمین می‌گردد و از خورشید کسب نور می‌کند؛ قمر.
۲. واحد اندازه‌گیری زمان برابر با یک‌دوازدهم سال.
۳. (صفت) [عامیانه، مجاز] زیبا.
۴. در گاه‌شماری ایران قدیم، روز دوازدهم از هر ماه شمسی.
۵. [مجاز] زیبا؛ دل‌انگیز (در ترکیب با کلمۀ دیگر): ماه‌پیکر، ماه‌منظر.
۶. در آیین زردشتی، ایزد روز دوازدهم از هر ماه.
۷. روز دوازدهم از هر ماه خورشیدی؛ ماه‌روز: ◻︎ ماه‌روز ای به روی خوب چو ماه / بادۀ لعل مشک‌بوی بخواه ـ گشت روشن چو ماه بزم که گشت / نام این روز ماه و روی تو ماه (مسعودسعد: ۵۴۸).
⟨ ماه برکوهان: (موسیقی) [قدیمی] از الحان سی‌گانۀ باربد: ◻︎ چو لحن ماه‌برکوهان گشادی / زبانش ماه‌برکوهان نهادی (نظامی۲: ۲۰۳).
⟨ ماه‌به‌ماه:
۱. ماهیانه؛ ماهانه؛ هر ماه.
۲. از این ماه به آن ماه.
⟨ ماه تمام: ماه شب چهاردهم از تقویم قمری؛ بدر.
⟨ ماه روزه: رمضان.
⟨ ماه قمری: مدت بین رؤیت هلال ماه تا هلال دیگر، تقریباً برابر با ۵/۲۹ شبانه‌روز.
⟨ ماه مبارک: رمضان.
⟨ ماه نو: ماه شب اول از تقویم قمری؛ هلال.
۱. برج، شهر
۲. قمر
۳. زیبا، قشنگ، جمیل، زیبارو
۴. محبوب، معشوق، یار
۵. دوستداشتنی، مطلوب
۶. بیعیب و نقص، کامل
۷. فصل
moon, M , satellite