مانهلغتنامه دهخدامانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ) همان مان است به معنی اسباب خانه . (فرهنگ رشیدی ). به معنی اسباب و ضروریات خانه و منزل باشد. (برهان ). اثاث البیت . (یادداشت به خط مرحو
مانهلغتنامه دهخدامانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِخ ) نام محلی است در ولایت خراسان که در میان ارمیان و سملقان واقع است و در میان مغرب و شمال بجنورد است و رودخانه ٔ شاه آباد که منبعش از آ
مانهلغتنامه دهخدامانه . [ ن َ /ن ِ ] (اِخ ) یکی از دهستانهای بخش مانه است که در شهرستان بجنورد واقع است . این دهستان از 27 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل یافته و مجموع سکنه ٔ آن در حدو
مانحلغتنامه دهخدامانح . [ن ِ ] (ع ص ) سخی و بخشنده و کریم . (غیاث ). بخشنده . (آنندراج ). دهنده و بخشنده و مرد سخی . (ناظم الاطباء).راد. جوانمرد. سخی . (یادداشت به خط مرحوم دهخد
مئنهلغتنامه دهخدامئنه . [ م َ ءِن ْ ن َ ] (ع اِ) نشانی . (منتهی الارب ). علامت و نشان . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مأنةلغتنامه دهخدامأنة. [ م َءْ ن َ ] (ع اِ) ناف و گرداگرد آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || تهیگاه یا پیه پاره ٔ چسبیده در باطن پوستک . (منتهی الارب ). ت
مأنةلغتنامه دهخدامأنة. [ م َءْ ن َ ] (ع اِ) ناف و گرداگرد آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || تهیگاه یا پیه پاره ٔ چسبیده در باطن پوستک . (منتهی الارب ). ت
