معلالغتنامه دهخدامعلا. [ م ُ ع َل ْ لا ] (ع ص ) برافراشته و بلند کرده و برداشته . (ناظم الاطباء). بلند. عالی . دارای علو. رفیع : طالعش را شهسواری دان که بار هودجش کوهه ٔ عرش معل
مآلاًلغتنامه دهخدامآلاً. [ م َ لَن ْ ] (ق ) سرانجام . در آخر.بالمآل . عاقبةالامر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
مَالاًَفرهنگ واژگان قرآنمال - دارایی (اگردر عبارت "يَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُکُمْ عَلَيْهِ مَالاًَ "کلمه مالا را نکره آورد به منظور تحقير و ناچيز معرفي کردن مال دنيا بوده ، چون مال هر قدر
مآلاًلغتنامه دهخدامآلاً. [ م َ لَن ْ ] (ق ) سرانجام . در آخر.بالمآل . عاقبةالامر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
