مازنلغتنامه دهخدامازن . [ زِ ] (اِخ ) ابن فزارةبن ذبیان از غطفان و جد جاهلی است . (از اعلام زرکلی ج 3 ص 824).
مازنلغتنامه دهخدامازن . [ زِ ] (اِخ ) ابن ربیعةبن زبیدبن منبه از سعدالعشیره واز کهلان وجد جاهلی است . (از اعلام زرکلی ج 3 ص 824).
مازنلغتنامه دهخدامازن . [ زَ] (اِ) استخوان میان پشت را گویند و آن را به تازی صلب خوانند. (برهان ). صلب و استخوان میان کمر. (ناظم الاطباء). استخوان تیره ٔ پشت . ستون فقرات . مازو
مازنلغتنامه دهخدامازن . [ زِ ] (اِخ ) ابن ثعلبةبن سعدالذبیانی از غطفان و جد جاهلی است . (از اعلام زرکلی ج 3 ص 824).
مازنلغتنامه دهخدامازن . [ زِ ] (اِخ ) پدر قبیله ای است از تمیم . (منتهی الارب ). نام پدر قبیله ای از تازیان . (ناظم الاطباء). پدر قبیله ای . (از اقرب الموارد). ابن مالک بن عمرو،
مآذنلغتنامه دهخدامآذن . [ م َ ذِ ] (ع اِ) ج ِ مِئذَنَة. (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (اقرب الموارد). رجوع به مئذنة شود.
مازندرانلغتنامه دهخدامازندران .[ زَ دَ ] (اِخ ) منطقه ٔ کوههای مرتفع، که قسمت عمده ٔ آن از سلسله ٔ جبال البرز واقع در امتداد ساحل جنوبی دریای خزر تشکیل می شود در خاور و شمال قومس ،
مازنیلغتنامه دهخدامازنی . [ زِ ] (اِخ ) اسم نحویی است منسوب به سوی مازن که قبیله ای است از تمیم . (غیاث ) (آنندراج ). بکربن محمدبن حبیب از بنی مازن بن شیبان معاصر واثق خلیفه و کت
مازنیلغتنامه دهخدامازنی . [ زِ نی ی ] (ص نسبی ) منسوب است به مازن که نام قبیله ایست از تمیم و مازن به معنی تخم مورچه است . (از انساب سمعانی ). || منسوب است به مازن که نام چندین ق
