مازن

māzan

معنی

= مازه

جست‌وجوی دقیق

مازن

لغت‌نامه دهخدا

مازن . [ زِ ] (اِخ ) ابن فزارةبن ذبیان از غطفان و جد جاهلی است . (از اعلام زرکلی ج 3 ص 824).

مازن

لغت‌نامه دهخدا

مازن . [ زِ ] (اِخ ) ابن ربیعةبن زبیدبن منبه از سعدالعشیره واز کهلان وجد جاهلی است . (از اعلام زرکلی ج 3 ص 824).

مازن

مازن . [ زَ] (اِ) استخوان میان پشت را گویند و آن را به تازی صلب خوانند. (برهان ). صلب و استخوان میان کمر. (ناظم الاطباء). استخوان تیره ٔ پشت . ستون فقرات . مازو. مازه . (فرهنگ فارسی معین ). مازه . استخوان میان پشت که به عربی صلب گویند و پشت مازه مشهور است . (آنندراج ). || بعض

مازن

لغت‌نامه دهخدا

مازن . [ زِ ] (اِخ ) ابن ثعلبةبن سعدالذبیانی از غطفان و جد جاهلی است . (از اعلام زرکلی ج 3 ص 824).

مازن

لغت‌نامه دهخدا

مازن . [ زِ ] (اِخ ) پدر قبیله ای است از تمیم . (منتهی الارب ). نام پدر قبیله ای از تازیان . (ناظم الاطباء). پدر قبیله ای . (از اقرب الموارد). ابن مالک بن عمرو، از تمیم و از عدنان و جد جاهلی است و قطری بن الفجاءة از نسل اوست . (از اعلام زرکلی ج 3</s

جست‌وجوی هم‌آوا

خانة مد

maison de couture, maison, maison de mode

واژه‌های مصوب فرهنگستان

کسب‌وکاری در حوزة مد و پوشاک و کیف و کفش و لوازم جانبی

چمازین

لغت‌نامه دهخدا

چمازین . [ چ َ ] (اِخ ) دهی از دهستان لاله آباد بخش مرکزی شهرستان بابل که در 10 هزارگزی جنوب باختری بابل و 2 هزارگزی راه شوسه ٔ بابل به آمل واقع است . دشت و معتدل است و 100 ت

ماجن

لغت‌نامه دهخدا

ماجن . [ ج ِ ] (ع ص ) مرد شوخ چشم و بی باک در قول و فعل ، گویا روی درشت و سخت دارد. ج ، مُجّان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). مرد بی باک در قول و فعل یا آنکه پروا ندارد از آنچه می کند و می گوید. (از اقرب الموارد). ناپاک . ج ، مُجّان . (مهذب الاسماء). بمعنی فاسق ا

میاجن

لغت‌نامه دهخدا

میاجن . [ م َ ج ِ ] (ع اِ) ج ِ میجنة. (دهار) (یادداشت مؤلف ). رجوع به میجنة شود.

ماجن

گویش مازنی

نامادری مادرناتنی

جست‌وجوی مشابه

مازندران

لغت‌نامه دهخدا

مازندران .[ زَ دَ ] (اِخ ) منطقه ٔ کوههای مرتفع، که قسمت عمده ٔ آن از سلسله ٔ جبال البرز واقع در امتداد ساحل جنوبی دریای خزر تشکیل می شود در خاور و شمال قومس ، نزد جغرافی نویسان قدیم عرب بنام طبرستان معروف بود. ظاهراً از قرن هفتم ، تقریباً مصادف با زمان فتنه ٔ مغول اسم طبرستا

مازندر

لغت‌نامه دهخدا

مازندر. [ زَ دَ ] (اِخ ) ولایت مازندران است . (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 162). مخفف مازندران است که ملک طبرستان است . (برهان ). مازند. مازندران . نام مملکتی در شمال ایران در کنار دریای خزر. (ناظم الاطباء). مخفف مازندران و منسوب بدانجا را مازندری

مازندران

لغت‌نامه دهخدا

مازندران . [ زَ دَ ] (اِخ ) (دریای ....) بحر خزر. بحر آبسکون . بحر جرجان . ارقانیا. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به خزر در همین لغت نامه شود.

مازندرانی

لغت‌نامه دهخدا

مازندرانی . [ زَ دَ ] (اِخ ) حاج شیخ عبداﷲبن آقا شیخ نصیربن آقا شیخ محمدبن آقا شیخ محمود مجتهد آزاده و آزادیخواه و مرجع تقلید شیعیان ایران و عراق وهند در اوان مشروطیت بود. در قریه ٔ طالش محله ٔ دیوشل متولد شد و تحصیلات مقدماتی را در محضر آقاشیخ جعفردیوشلی (برادر بزرگش ) فرا گ

مازندرانی

لغت‌نامه دهخدا

مازندرانی . [ زَ دَ ] (اِخ ) محمد صالح بن ملااحمد سروی معروف به ملاصالح از علمای معروف شیعه و شاگرد ملامحمد تقی مجلسی و نیز از شاگردان شیخ بهایی و ملاعبداﷲ شوشتری است . وی به سال 1080 یا 1081 و یا <span class