لغتنامه دهخدا
مارن . [ رِ ] (ع اِ) نرمه ٔ بینی . (دهار). بینی یا سر آن یا نرمه ٔ بینی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). بینی و گویند کناره ٔ آن و گویند آن قسمت از بینی که نرم باشد و آن جزء استخوان بینی است . ج ، موارن . (از اقرب الموارد). به معنی سربینی آن قدر که نرم باشد. (غی