مأکللغتنامه دهخدامأکل . [ م َءْ ک َ ] (ع اِ) طعام و خوردنی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ج ، مآکل . (ناظم الاطباء). || کسب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم ال
مأکللغتنامه دهخدامأکل . [ م َءْ ک َ ] (ع مص ) خوردن . (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). اکل . رجوع به اکل شود. || معدوم ساختن و منه الحدیث :
مآکللغتنامه دهخدامآکل . [ م َ ک ِ ] (ع اِ) ج ِ مَأکَل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ِ مأکل که مصدر میمی است به معنی خوردن و اطلاق این بر مأکول بطریق مجاز است از قبیل اطل
معکللغتنامه دهخدامعکل . [ م َ ک َ ] (ع اِ)جایی که در آن کسی را نگاه می دارند. (ناظم الاطباء).جایی که کسی را در آن حبس کنند یا بر زمین زنند. (از اقرب الموارد). محبس . توقیفگاه .
مأکلةلغتنامه دهخدامأکلة. [ م َءْ ک ُ ل َ ] (ع ص ، اِ) خواربار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || خوردنی و به این معنی صفت هم آید، گویند شاة مأکلة.
ماکلوانلغتنامه دهخداماکلوان . [ ل َ ] (اِخ ) دهی از دهستان حومه ٔ بخش مرکزی دهستان فومن است و 875 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).
مأکلةلغتنامه دهخدامأکلة. [ م َءْ ک ُ ل َ ] (ع ص ، اِ) خواربار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || خوردنی و به این معنی صفت هم آید، گویند شاة مأکلة.
ماکلوانلغتنامه دهخداماکلوان . [ ل َ ] (اِخ ) دهی از دهستان حومه ٔ بخش مرکزی دهستان فومن است و 875 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).
