لیفة شلوارگویش اصفهانی تکیه ای: pesi طاری: lifa طامه ای: lifa طرقی: lifa / pesi کشه ای: lifa نطنزی: lifa
لیفة شلوارگویش خلخالاَسکِستانی: šəlâra qəzza دِروی: šəvâra qəza شالی: ševâra qəza کَرنَقی: qozza کَرینی: qəza کُلوری: šəvâra qəza گیلَوانی: šalvâra qəza لِردی: qoza
لیفۀ شلوارگویش کرمانشاهکلهری: nɪfa گورانی: nɪfa سنجابی: nɪfak کولیایی: nɪfak زنگنه‌ای: nɪfak جلالوندی: nɪfak زوله‌ای: nɪfa/ nɪfak کاکاوندی: nɪfak هوزمانوندی: nɪfak
لیفهلغتنامه دهخدالیفه . [ ف َ یا ف ِ ] (اِ) در تداول فارسی نیفه . حزة. حجزة. || پشم یا ابریشم که در دوات بود. (مهذب الاسماء). || آنچه بر چیزی پیچند.
لیفةلغتنامه دهخدالیفة. [ ف َ ] (ع اِ) یکی لیف . پاره ای از پوست درخت خرما و آن اخص است از لیف . (منتهی الارب ). || انطاکی گوید: گیاهی است سرخ و خاردار و به شکل خیار کوچکی و نائب
سر پشگَهگویش بختیاریپشت لیفه شلوار گشاد (گاهى از پشت لیفهشلوار گشاد بهعنوان جیب استفادهمىکنند) pešga .
کشیدنلغتنامه دهخداکشیدن . [ ک َ / ک ِدَ ] (مص ) (از: کش + یدن ، پسوند مصدری ) بردن . گسیل داشتن . سوق دادن . از جای به جائی نقل مکان دادن . (یادداشت مؤلف ). بردن از جایی به جای