لیسهلغتنامه دهخدالیسه . [ س َ / س ِ ] (اِ) قسمی کرم انگل درخت سیب و گوجه . حشره ای است آفت درخت سیب و گوجه که درخت را با تنیده ٔ چون تار عنکبوت پوشد و پروانه ٔ آن سفید و خالدار است . کرمی که بر روی برگها نشیند و ازتار بسیار نازکی خود را پوشد و برگ را خورد. بع
لیسهلغتنامه دهخدالیسه . [ س ِ ] (اِخ )دهی از بخش مینودشت شهرستان گرگان واقع در هزارگزی جنوب مینودشت . کوهستانی و معتدل . دارای 210 تن سکنه .آب آن از چشمه سار. محصول آنجا غلات ، ابریشم ، حبوبات و لبنیات . شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان بافتن پارچ
لیسهفرهنگ فارسی عمیدپروانۀ کوچکی با بالهای سفید یا خاکستری که بیشتر در روی درختان سیب، گوجه، و آلو بهسر میبرد و روی برگها تارهایی میتند و از شیرۀ آنها تغذیه میکند و خسارت بسیار وارد میسازد.
چلسهلغتنامه دهخداچلسه . [ چ َ س َ ] (ص )خُرد. (صحاح الفرس ). کوچک . مقابل بزرگ : بنشست و یکی کاغذک چلسه برون کردحاصل شده از کدیه به جو جو نه به مثقال .انوری (از صحاح الفرس ).
لسعلغتنامه دهخدالسع. [ ل َ ] (ع مص ) گزش . گزیدن . گزیدن مار و کژدم و منج . (تاج المصادر). گزیدن مار و گژدم (بحرالجواهر). زدن و گزیدن از دنبال چنانکه در زنبور و عقرب . گزیدن مار و کژدم . یا لسع نیش زدن صاحب نیش است و لدغ گزیدن به دهان . (منتهی الارب ). قرص . || اذیت دادن کسی را به زبان و رنج
لسهلغتنامه دهخدالسه . [ ل ِ س ِ] (اِخ ) کرسی بخش در «مانش »، از ولایت کوتانس ، کنار رود آی به فرانسه ، دارای راه آهن و 1050 تن سکنه .
دم لیسهلغتنامه دهخدادم لیسه . [ دُ س َ / س ِ ] (اِ مرکب )دم به زمین ساییدن : دم لیسه کردن ؛ دم به زمین سودن پیاپی سگ آنگاه که مهربانی از صاحب یا آشنایی می بیند.(یادداشت مؤلف ). || چاپلوسی . تملق . چاپلوسی نمودن . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به دم لابه شود.
لبه لیسهلغتنامه دهخدالبه لیسه . [ ل َ ب َ / ب ِ س َ / س ِ ] (اِ مرکب ) (در اصطلاح مردم قزوین ) لوه لیسه . دلگی . کمی خوردن از ته مانده هایی .
لیسه رودلغتنامه دهخدالیسه رود. [ س ِ ] (اِخ ) دهی جزء دهستان مرکزی بخش لنگرود شهرستان لاهیجان واقع در 7هزارگزی جنوب لنگرود و چهارهزارگزی جنوب شوسه ٔ لنگرود به لاهیجان . کوهستانی و سردسیر. دارای 120 تن سکنه . آب آن از چشمه سار. مح
لیسه گولغتنامه دهخدالیسه گو. [ س َ ] (اِخ ) موضعی به شاهکوه مازندران . (سفرنامه ٔ رابینو بخش انگلیسی ص 126).
لیسه رودلغتنامه دهخدالیسه رود. [ س ِ ] (اِخ ) دهی جزء دهستان مرکزی بخش لنگرود شهرستان لاهیجان واقع در 7هزارگزی جنوب لنگرود و چهارهزارگزی جنوب شوسه ٔ لنگرود به لاهیجان . کوهستانی و سردسیر. دارای 120 تن سکنه . آب آن از چشمه سار. مح
لیسه گولغتنامه دهخدالیسه گو. [ س َ ] (اِخ ) موضعی به شاهکوه مازندران . (سفرنامه ٔ رابینو بخش انگلیسی ص 126).
دم لیسهلغتنامه دهخدادم لیسه . [ دُ س َ / س ِ ] (اِ مرکب )دم به زمین ساییدن : دم لیسه کردن ؛ دم به زمین سودن پیاپی سگ آنگاه که مهربانی از صاحب یا آشنایی می بیند.(یادداشت مؤلف ). || چاپلوسی . تملق . چاپلوسی نمودن . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به دم لابه شود.
کلیسهلغتنامه دهخداکلیسه . [ ک ِ س َ / س ِ ] (اِ) مخفف کلیساست که جای پرستش و معبد ترسایان باشد. (آنندراج ). کلیسا. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به کلیسا شود.
لبه لیسهلغتنامه دهخدالبه لیسه . [ ل َ ب َ / ب ِ س َ / س ِ ] (اِ مرکب ) (در اصطلاح مردم قزوین ) لوه لیسه . دلگی . کمی خوردن از ته مانده هایی .
هلیسهلغتنامه دهخداهلیسه . [ هََ س َ / س ِ ] (اِ) ستونی باشد که آنجا مردمان کشتی را به زور می آرند و بر آن ستون ریسمانی پیچند و مردمان به جانب خود میکشند تا به کناره برسد. (غیاث ). || چوبکی باشد پهن که کشتی های کوچک را بدان رانند و ملاحان وقت راندن «هلیسه هلیسه