لغتنامه دهخدا
لیرت . [ رَ / رْ ] (اِ) کلاه آهنی باشد که در روز جنگ سپاهیان بر سر نهند و آن را ترک و خود خوانند. (جهانگیری ). خود آهنی را گویند که در روزهای جنگ بر سر گذارند و به ترکی دولغه گویندش و عربان مغفر خوانند. (برهان ). مغفر. خود. || در لسان شعرا، ب
