لگنِ گچِ بناییگویش خلخالاَسکِستانی: lagan دِروی: lagan شالی: lagan کَجَلی: estambul کَرنَقی: lagan کَرینی: lagan کُلوری: laganča گیلَوانی: satal لِردی: istânbuli
لگنِ گچِ بناییگویش کرمانشاهکلهری: asamu:lɪ گورانی: asamu:rɪ سنجابی: asamu:rɪ کولیایی: asamu:rɪ زنگنه‌ای: asamu:lɪ جلالوندی: asamu:lɪ زوله‌ای: asamu:rɪ کاکاوندی: asamu:rɪ هوزمانوندی: asamu
لگنگچبناییگویش اصفهانی تکیه ای: estamboli طاری: estamboli طامه ای: estamboli طرقی: estamboli کشه ای: estamboli نطنزی: estamboli
لگنلغتنامه دهخدالگن . [ ل َ گ َ ] (اِخ ) دهی از دهستان آختاچی بوکان بخش بوکان شهرستان مهاباد، واقع در 21هزارگزی شمال باختری بوکان و 4هزارگزی باختر شوسه ٔ بوکان به میاندوآب . جل
کفلغتنامه دهخداکف . [ ک َف ف / ک َ ] (ع اِ) پنجه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (ترجمان القرآن ) (مهذب الاسماء) (زمخشری ) (غیاث ). دست ، یا دست تابند دست ، گویند «مد الیه کفَ
استامبولیفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. از مردم استامبول.۲. (اسم) زبان ترکی رایج در ترکیه.۳. (اسم) نوعی غذا که با برنج، گوشت، گوجه‌فرنگی، و سیب‌زمینی تهیه می‌شود؛ استانبولی‌پلو.۴. (اسم) نوعی ظرف فل
لگنچهلغتنامه دهخدالگنچه . [ ل َ گ َ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) لگن ِ خُرد. لگن کوچک . لگن کوچک مسی که در آن حنا و رنگ خیس کنند. لگن کوچک از برنج که پای سماور نهند.