لکه دارفرهنگ فارسی عمیددارای لکه؛ داغدار.⟨ لکهدار شدن: (مصدر لازم)۱. دارای لکه و داغ شدن.۲. [عامیانه، مجاز] متهم شدن؛ بدنام شدن.⟨ لکهدار کردن: (مصدر متعدی)۱. ایجاد کردن لکه.۲. [مجاز] کسی را متهم و بدنام کردن.
لکه دار شدنلغتنامه دهخدالکه دار شدن . [ ل َک ْ ک َ / ک ِش ُ دَ ] (مص مرکب ) لکه دار شدن عرض و نام و ناموس و جز آن از کسی ؛ به تهمتی یا ارتکابی زشت مشهور شدن .
لکه دار کردنلغتنامه دهخدالکه دار کردن . [ ل َک ْ ک َ / ک ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) لکه دار کردن نام و ناموس و عرض و جز آن از کسی ؛ تهمتی بر او نهادن . زشت گردانیدن .
لکه دار کردندیکشنری فارسی به عربیبقع , تربة , خطا , شائبة , صنف , عيب , لائمة , لطخة , لوث , مسحة , نقطة
لکهلغتنامه دهخدالکه . [ ل َک ْ ک َ / ک ِ ] (اِ) قطره . چکه . پنده . قطره ٔ خرد. سرشک . اشک . یک لکه باران . یک لکه خون . || خال . لک . نقطه ٔ به رنگی دیگر. خال که بر جامه و جز آن افتد به رنگی غیر رنگ آن . || خالی به رنگی غیر رنگ بشره . و رجوع به لک شود. || ن
لکهلغتنامه دهخدالکه . [ ل ُک ْ ک َ / ک ِ ] (اِ) نوعی از رفتار اسب و اشتر. قسمی رفتن اسب و جز آن . لک .
دام ملکهلغتنامه دهخدادام ملکه . [ م َ م ُ ک ُه ْ ] (ع جمله ٔ فعلیه ٔ دعایی ) پادشاهی او بردوام و پاینده باد : آنچه خداوند دام ملکه فرموده عین صوابست . (گلستان ). ملک دام ملکه در کشف حقیقت آن استفسار نفرمود. (گلستان ).
دوالکهلغتنامه دهخدادوالکه . [ دُ اَ ل َ ک َ / ک ِ ] (ص نسبی مرکب ) (مرکب از: دو+ الک + هَ نسبت ) دو بار بیخته : نان دوالکه ؛ نانی که آرد آن سبوس و نخاله کمتر از حد عادی و معمولی دارد. (یادداشت مؤلف ). || دوتنوره . دوباره تنور. دوآتشه . (یادداشت مؤلف ). که دو
حال و ملکهلغتنامه دهخداحال و ملکه . [ ل ُ م َ ل َ ک َ / ک ِ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) نوع دوم (از کیفیت )، کیفیات نفسانی بود، و آنرا حال و ملکه خوانند. و نام این نوع هم بدو لفظ باشد. و آن هیئتی بود که اجسام ذونفس را بسبب نفس ، یا نفوس را به مشارکت ابدان حادث شود، م
جمالکهلغتنامه دهخداجمالکه . [ ] (اِخ ) دهی جزء دهستان مشک آباد بخش فرمهین شهرستان اراک واقع در 63هزارگزی جنوب خاور فرمهین و 4هزارگزی باختر راه خمین - اراک . موقع جغرافیایی آن دامنه و هوای آن سردسیری است و دارای <span class="hl"
چالکهلغتنامه دهخداچالکه . [ ک َ ] (اِخ ) موضعی نزدیک پاطاق نزدیک کرمانشاه . مؤلف مرآت البلدان نویسد: «از منزل «پاطاق » که بعقیده ٔ بعضی «عقبه ٔ حلوان » همان است ، چون مسافر به طرف عراق عرب رود یکی از دهات دست راست ، نزدیک به «پاطاق » همین چالکه است ». (از مرآت البلدان ج <span class="hl" dir="