لَا تَقْفُفرهنگ واژگان قرآندنبال مگير - متابعت نكن - پيروي نکن (از ماده قفا - يقفو - قفوا و به معناي متابعت است ، قافيه شعر را هم از اين جهت قافيه ميگويند که آخر هر مصراع با آخر مصراعهاي
لاتخفلغتنامه دهخدالاتخف . [ ت َ خ َ ] (ع جمله ٔ فعلیه ) به معنی مترس . بیم مدار. مأخوذ از آیه ٔ شریفه ٔ لاتخف و لاتحزن . (قرآن 33/29) : بگیرم سر اژدهای فلک اگر رای تو گویدم لاتخ
لاتفعللغتنامه دهخدالاتفعل . [ ت َ ع َ ] (ع جمله ٔ فعلیه ) مکن . بجا میاور : لاتفعل و افعل نکند چندان سودچون با عجمی کن و مکن باید گفت . ؟|| (در استخاره ) آن را بجای شر گیرند، مقاب
لاگویش بختیاری1. طرف، سمت، جهت comi-lâ>:کدام طرف؟ ؛ ul-lâ:آن طرف؛ il-lâ اینطرف> ؛ 2. لاى، میان؛ 3. تعصب، جانبدارى lâ mon-e dâra>:جانب مرا دارد؛ lâ berâr-e-se nila:از برادرش
صاحب بن عبادلغتنامه دهخداصاحب بن عباد. [ ح ِ ب ِب ْ ن ِ ع َب ْ با ] (اِخ ) نام وی اسماعیل ، مکنی به ابی القاسم و ملقب به صاحب و کافی الکفاة. ابن خلکان گوید: او نخستین کس است از وزراء که
تعالیلغتنامه دهخداتعالی . [ ت َ لا ] (ع فعل ماضی ) صیغه ٔ ماضی معلوم است از باب تفاعل که اکثر اسم الهی را حال واقع می شود چنانکه خدای تعالی و حق تعالی ؛ یعنی برتر است خدا. (غیاث
تولغتنامه دهخداتو. [ ت َوو ] (ع ص ، اِ) تنها و طاق ، و منه الحدیث : الطواف توّ و الاستجمار تو. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). || رسن یک تاه تافته . ج ، اتواء. (م
حملغتنامه دهخداحم . [ ح َم م ] (ع مص )گرم کردن . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || تافتن تنور را به آتش . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || آب کردن . (اقرب الموارد):ح
مشکوةلغتنامه دهخدامشکوة. [ م ِ کات ْ ] (ع اِ) (از «ش ک ی ») مشکاة. (ناظم الاطباء). رسم الخطی از مشکاة بمعنی چراغدان : اﷲ نور السموات و الارض مثل نوره کمشکوة فیها مصباح ... (قرآن
