لوحش اللـه
lo[w]hašallā(a)h
معنی
کلمه‌ای که در مقام تعظیم و استعجاب می‌گویند؛ وحشت ندهد او را خدای؛ خدا او را غمگین و ملول نکند: ◻︎ ز رکن‌آباد ما صد لوحش‌الله / که عمر خضر می‌بخشد زلالش (حافظ۲: ۴۰۴).
کلمه‌ای که در مقام تعظیم و استعجاب می‌گویند؛ وحشت ندهد او را خدای؛ خدا او را غمگین و ملول نکند: ◻︎ ز رکن‌آباد ما صد لوحش‌الله / که عمر خضر می‌بخشد زلالش (حافظ۲: ۴۰۴).