لهبدیکشنری عربی به فارسیشعله , زبانه اتش , الو , تب وتاب , شورعشق , شعله زدن , زبانه کشيدن , مشتعل شدن , تابش
لهبلغتنامه دهخدالهب . [ ل َ / ل َ هََ ] (ع مص ) لهیب . لهبان . لهاب . زبانه زدن آتش بی دود. (منتهی الارب ). گرازه کشیدن آتش (در تداول مردم قزوین ).
لهبلغتنامه دهخدالهب . [ ل َ ] (ع اِ) شعله ٔ آتش بی دود. (منتهی الارب ). زبانه ٔ آتش بی دود. (مهذب الاسماء).
لحبلغتنامه دهخدالحب . [ ل َ ] (ع ص ، اِ) راه روشن و فراخ . (منتهی الارب ). راه روشن . (مهذب الاسماء).
لحبلغتنامه دهخدالحب . [ ل َ ] (ع مص ) پاسپر کردن راه فراخ را و گذشتن در آن . و منه فی رسالة ام سلمة الی عثمان : لاتقف سبیلا کان رسول اﷲ صلی اﷲ علیه و آله و سلم لحبها ای سلکها.
لحبلغتنامه دهخدالحب . [ل َ ] (ع مص ) لاغر گردانیدن پیری کسی را. (منتهی الارب ). نزار شدن مردم از پیری . (زوزنی ) (تاج المصادر).
لهب بن احجنلغتنامه دهخدالهب بن احجن . [ ل َ هََ ب ِ ن ِ اَ ج َ ] (اِخ ) قبیله ای است مشهور به قیافه . (منتهی الارب ). قبیلة من العرب تعرف بالقیافة کذا فی النسخ و الصواب بالعیافة و هو ل
لهبیلغتنامه دهخدالهبی . [ ل َ هََ ] (ص نسبی ) منسوب است به لهب (بولهب )، عموی پیغمبر اکرم . (سمعانی ).
لهب بن احجنلغتنامه دهخدالهب بن احجن . [ ل َ هََ ب ِ ن ِ اَ ج َ ] (اِخ ) قبیله ای است مشهور به قیافه . (منتهی الارب ). قبیلة من العرب تعرف بالقیافة کذا فی النسخ و الصواب بالعیافة و هو ل