لغتنامه دهخدا
چلندر. [ چ َ ل َ دَ ] (اِخ ) مؤلف انجمن آرا نویسد: «نام قریه ای است در رستمدار تبرستان ، نزدیک «کورشید» که منوچهر پس از فرار از افراسیاب بدانجا آمده خندقی برگرد خود و سپاه خود زد و آب دریا را در آن انداخت و آنجا متحصن شد و عیال و بنه ٔ خود را به قلعه ٔ «مور» که مانهیر می نام