لقمه پرهیزیلغتنامه دهخدالقمه پرهیزی . [ ل ُ م َ / م ِ پ َ ] (حامص مرکب ) احتیاط در لقمه کردن از حلال و حرام .اجتناب از مال حرام . اجتناب از محرمات : مرا که نیست ره و رسم لقمه پرهیزی چر
لقمه پرهیزیفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهپرهیز کردن از خوردن لقمۀ حرام: ◻︎ مرا که نیست ره و رسم لقمه‌پرهیزی / چرا مذمت رند شراب‌خواره کنم (حافظ: ۷۰۰ حاشیه).
پرهیزیلغتنامه دهخداپرهیزی . [ پ َ ] (ص نسبی ) منسوب به پرهیز. || (حامص ) در مرکبات ، مجموع مرکب معنی مصدری دهد: لقمه پرهیزی : مرا که نیست ره و رسم لقمه پرهیزی چرا ملامت رند شرابخو
شراب خوارهلغتنامه دهخداشراب خواره . [ ش َ خوا / خا رَ / رِ ] (نف مرکب ) می پرست . میخواره . خمار. (از ناظم الاطباء) : نقل است که یک روز سخن حقیقت میگفت و لب خویش می مزید و میگفت هم شر
لقمانلغتنامه دهخدالقمان . [ ل ُ ] (اِخ ) نام مردی حکیم که بنابه روایات اسلامی اصلش حبشی بوده و در روزگار داود میزیسته است و در قرآن کریم ذکر وی آمده است : کجاست آصف بن برخیا و کو
بازپسینلغتنامه دهخدابازپسین . [ پ َ ] (ص نسبی ) واپسین ، چون نفس بازپسین و نگاه بازپسین . (آنندراج ). پسین . آخرین . (ناظم الاطباء).دابر. (ترجمان القرآن ). آخر. (مهذب الاسماء). آخر
ناپاکلغتنامه دهخداناپاک . (ص مرکب ) آلوده . پلید. ملوث . چرکین . (ناظم الاطباء). پلید. قذر. پلشت . شوخگن . چرکین . آن که یا آنچه پاک نیست . دنس . آلوده . مقابل پاک به معنی تمیز :