لطاةلغتنامه دهخدالطاة. [ ل َ ] (ع اِ) زمین . || جای . || پیشانی . || میانه ٔ پیشانی . || دزدان که نزدیک باشند از تو. (منتهی الارب ). اللصوص یکونون بالقرب منک . (اقرب الموارد). |
دائره ٔ لطاةلغتنامه دهخدادائره ٔ لطاة. [ ءِ رَ / رِ ی ِ ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گردش موی که بر پیشانی اسب و جز آن باشد. (منتهی الارب ). و هی الثانیة من الدوائر التی تکون فی الخیل
دائره ٔ لطاةلغتنامه دهخدادائره ٔ لطاة. [ ءِ رَ / رِ ی ِ ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گردش موی که بر پیشانی اسب و جز آن باشد. (منتهی الارب ). و هی الثانیة من الدوائر التی تکون فی الخیل
پیشانیلغتنامه دهخداپیشانی . (اِ مرکب ) جزء فوقانی رخسار میان رستنگاه موی و ابروان . بنچه . ناصیه . جبهه . (دهار) (منتهی الارب ).جبین . (زمخشری ). پیچه . چماچم . (برهان ). چکاد. صل
لاَّةلغتنامه دهخدالاَّة. [ ل َ ] (ع اِ) مؤنث لأی ̍ [ ل َ آ ] . (منتهی الارب ). رجوع به لأی ̍ [ ل َ آ ] شود.