لخلخلغتنامه دهخدالخلخ . [ ل َ ل َ ] (ص ) بی گوشت . ضعیف . لاغر. (جهانگیری ) : مفخر تبریزیان شاه جهان شمس دین فربه و زفتت کند گرچه که تو لخلخی .مولوی .
لخلخه ٔ سلیمانیلغتنامه دهخدالخلخه ٔ سلیمانی . [ ل َ ل َ خ َ / خ ِ ی ِ س ُ ل َ/ ل ِ نی ی ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ثفل روغن و زعفران است و آن را قرقومعما خوانند. (اختیارات بدیعی ).
لخلخانیهلغتنامه دهخدالخلخانیه . [ ل َ ل َ نی ی َ ] (ع اِمص ) منسوباً، گنگلاجکی و پیچیدگی و درهم آمیختگی در گفتار. (منتهی الارب ).
لخلخانیلغتنامه دهخدالخلخانی . [ ل َ ل َ نی ی ] (ع ص ) منسوباً، مرد غیرفصیح . (منتهی الارب ). بسته زبان یعنی آنکه فصیح نبود. (مهذب الاسماء). من لایفصح .
لخلخه ٔ سلیمانیلغتنامه دهخدالخلخه ٔ سلیمانی . [ ل َ ل َ خ َ / خ ِ ی ِ س ُ ل َ/ ل ِ نی ی ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ثفل روغن و زعفران است و آن را قرقومعما خوانند. (اختیارات بدیعی ).
لخلخانیهلغتنامه دهخدالخلخانیه . [ ل َ ل َ نی ی َ ] (ع اِمص ) منسوباً، گنگلاجکی و پیچیدگی و درهم آمیختگی در گفتار. (منتهی الارب ).
لخلخانیلغتنامه دهخدالخلخانی . [ ل َ ل َ نی ی ] (ع ص ) منسوباً، مرد غیرفصیح . (منتهی الارب ). بسته زبان یعنی آنکه فصیح نبود. (مهذب الاسماء). من لایفصح .
