لحیانیلغتنامه دهخدالحیانی . [ ] (اِ) دینساقوس است . رجوع به این کلمه شود. (اختیارات بدیعی ). دینساقوس است و گویند حرشف است . (فهرست مخزن الادویه ) .
لحیانیلغتنامه دهخدالحیانی . [ ل ِح ْ ] (اِخ ) علی بن حازم یا علی بن المبارک ،مکنی به ابی الحسن . غلام کسائی . از مردم ختل ماوراءالنهر یکی از ائمه ٔ لغت عرب . وی علما و فصحاء بسیار درعرب دیده و ابوعبید قاسم بن سلام از او کسب علم کرده و شاگرد اوست . او راست : کتاب النوادر. (ابن ندیم ).
لحیانیلغتنامه دهخدالحیانی . [ ل ِح ْ ] (ع ص نسبی ، اِ) منسوب به لحی ،به معنی دندانخانه : قصیرة، و آن قسمی مار است با سروی (شاخ ) کوتاه و کوتاه تر است (از مقرنه ) لکن دندانخانه بزرگ است و دندانخانه را به تازی اللحی گویند و او را بدین سبب لحیانی گویند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).
لحیانیلغتنامه دهخدالحیانی . [ ل ِح ْ نی ی ] (ع ص نسبی ) منسوب به لحیة. ریشو. بلمه . (سروری ). مرد بزرگ ریش یا درازریش . بامه (؟) (سروری از نسخه ٔ میرزا). گردریش . کلان ریش . (دهار). لحیان . رجل لحیانی ؛ مردی ریش آور. (مهذب الاسماء). پرریش . مقابل کوسج . ریش تپه . تپه ریش :</spa
ابوالحسن لحیانیلغتنامه دهخداابوالحسن لحیانی . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ن ِ ل ِح ْ ] (اِخ ) علی بن حازم ختلی ، غلام کسائی . یکی از ائمه ٔ لغت . رجوع به لحیانی ... شود.
علی لحیانیلغتنامه دهخداعلی لحیانی . [ ع َ ی ِ ل ِح ْ ] (اِخ ) ابن مبارک لحیانی . مکنی به ابوالحسن و مشهور به ابن حازم . وی نزد کسائی تحصیل کرد، و ابوعبید قاسم بن سلام نزد او تلمذ کرد. وی پیش از سال 189 هَ . ق . میزیست . او راست : کتاب النوادر. (از معجم المؤلفین ج
خوش لحنیلغتنامه دهخداخوش لحنی . [ خوَش ْ / خُش ْ ل َ ] (حامص مرکب ) خوش آوازی . خوش آهنگی . خوش صدایی .
ابوالحسن لحیانیلغتنامه دهخداابوالحسن لحیانی . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ن ِ ل ِح ْ ] (اِخ ) علی بن حازم ختلی ، غلام کسائی . یکی از ائمه ٔ لغت . رجوع به لحیانی ... شود.
علی لحیانیلغتنامه دهخداعلی لحیانی . [ ع َ ی ِ ل ِح ْ ] (اِخ ) ابن مبارک لحیانی . مکنی به ابوالحسن و مشهور به ابن حازم . وی نزد کسائی تحصیل کرد، و ابوعبید قاسم بن سلام نزد او تلمذ کرد. وی پیش از سال 189 هَ . ق . میزیست . او راست : کتاب النوادر. (از معجم المؤلفین ج
علیلغتنامه دهخداعلی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن مبارک لحیانی ، مکنّی به ابوالحسن . رجوع به لحیانی و علی لحیانی شود.
ریش تپهلغتنامه دهخداریش تپه . [ ت َپ ْ پ َ / پ ِ ] (ص مرکب ) ریش محرابی . مورچپه . لحیانی . تپه ریش . پرریش . بلمه . ریشو. درازریش . بزرگ ریش . آنکه ریش بزرگ و انبوه دارد نه بسیار بلند. مقابل کوسج . (یادداشت مؤلف ). رجوع به لحیانی و مترادفات دیگر شود.
کپه ریشلغتنامه دهخداکپه ریش . [ ک ُپ ْ پ َ / پ ِ ] (ص مرکب ) دارای ریش انبوه . پرریش . لحیانی . بلمه . ریش آور.
ابوالحسن لحیانیلغتنامه دهخداابوالحسن لحیانی . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ن ِ ل ِح ْ ] (اِخ ) علی بن حازم ختلی ، غلام کسائی . یکی از ائمه ٔ لغت . رجوع به لحیانی ... شود.
علی لحیانیلغتنامه دهخداعلی لحیانی . [ ع َ ی ِ ل ِح ْ ] (اِخ ) ابن مبارک لحیانی . مکنی به ابوالحسن و مشهور به ابن حازم . وی نزد کسائی تحصیل کرد، و ابوعبید قاسم بن سلام نزد او تلمذ کرد. وی پیش از سال 189 هَ . ق . میزیست . او راست : کتاب النوادر. (از معجم المؤلفین ج
