لجةلغتنامه دهخدالجة. [ ل َج ْ ج َ ] (ع اِ) آواز و بانگ و فریاد. گویند: سمعت لجتهم ؛ ای اصواتهم . (منتهی الارب ). غوغا.
لجةلغتنامه دهخدالجة. [ ل ُج ْ ج َ ] (ع اِ) میانه ٔ آب دریا و معظم آن . (منتهی الارب ). میان دریا. (مهذب الاسماء) (ترجمان القرآن جرجانی ). دورترین موضع دریا. آنجای دریا که آب بی
لجه گورابلغتنامه دهخدالجه گوراب . [ ل َ ج ِ ] (اِخ ) نام دهی جزء دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان رشت ، واقع در شش هزارگزی خاوری رشت کنار راه شوسه ٔ رشت به لاهیجان . دارای 849 تن سکنه
تلجیجلغتنامه دهخداتلجیج . [ ت َ ] (ع مص ) به لجه درآمدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یقال : لججت السفینة، ای خاضت اللجة و کذا الجج القوم ؛ای دخلو
شرملغتنامه دهخداشرم . [ ش َ ] (ع اِ) لجه ٔ دریا. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). پاره ای از دریا. (مهذب الاسماء). || گیاه بسیار انبوه و بالیده که سر
