لبوانلغتنامه دهخدالبوان . [ ل َب ْ ] (اِخ ) نام کوهی است . (منتهی الارب ). نام کوهی است در شعر ابن مقبل . (معجم البلدان ).
لبوانیلغتنامه دهخدالبوانی . [ ل َ نی ی ] (ص نسبی ) منسوب به لبوان ، بطنی از معافر و آن لبوان بن مالک بن الحرث است . (انساب سمعانی ورق 494).
لیوانگویش اصفهانی تکیه ای: livân/kâsaɂowxori طاری: livân طامه ای: âbxori طرقی: livân/owxori کشه ای: livân نطنزی: livân
لبوانیلغتنامه دهخدالبوانی . [ ل َ نی ی ] (ص نسبی ) منسوب به لبوان ، بطنی از معافر و آن لبوان بن مالک بن الحرث است . (انساب سمعانی ورق 494).
