لبددیکشنری عربی به فارسینمد , پشم ماليده ونمد شده , نمدپوش کردن , نمد مالي کردن ( ) زمان ماضي فعللععف
لبدلغتنامه دهخدالبد. [ل َ ب َ ] (ع مص ) مقیم شدن بجایی و لازم گرفتن آن را. || چفسیدن به زمین . || حلق و سینه گرفتن شتر از بسیار خوردن صلیان . (منتهی الارب ).
لبدلغتنامه دهخدالبد. [ ل َ ب َ ] (ع اِ) پشم گوسپند. گویند ما له سبد و لا لبد و هما الشعر و الصوف ؛ ای ما له شی ٔ. (منتهی الارب ). پشم گوسپند و اشتر : وین عمارت کردن گور و لحدنی
لبدلغتنامه دهخدالبد. [ ل َ ب ِ ] (ع ص ) آنکه پیوسته در خانه باشد و به سفر نرود و جای را نگذارد. (منتهی الارب ).
لبد و سبدلغتنامه دهخدالبد و سبد. [ ل َ ب َ وَ س َ ب َ ](ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) الشعر و الصوف . موی و پشم .- او رالَبد و سَبدی نبودن ؛ او را هیچ نبودن . (از منتهی الارب ).
لِبَداًفرهنگ واژگان قرآنجمعيت انبوه و متراكم (جمع لـُبْده است به معناي مجتمعي متراکم و فشرده است. عبارت "کَادُواْ يَکُونُونَ عَلَيْهِ لِبَداً" یعنی : نزديك بود جمعيت انبوه و متراكمى بر
لبدسلغتنامه دهخدالبدس . [ ل ِ ب ِ دُ ] (اِخ ) شهری در آسیای صغیر در ساحل بحر الجزائر و شمال غربی شهر قدیم «کولوفون » نزدیک قصبه ٔ صیغاجق که بخطه ٔ قدیم یونیه ملحق بود. لیسیماخوس
لبدةلغتنامه دهخدالبدة. [ ل َ ب ِ دَ ] (ع ص ) ناقةٌ لَبدة؛ ناقه ٔ گلو و سینه گرفته از بسیار خوردن صلیان . (منتهی الارب ).
لبد و سبدلغتنامه دهخدالبد و سبد. [ ل َ ب َ وَ س َ ب َ ](ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) الشعر و الصوف . موی و پشم .- او رالَبد و سَبدی نبودن ؛ او را هیچ نبودن . (از منتهی الارب ).
لبدةلغتنامه دهخدالبدة. [ ل ِ دَ ] (ع اِ) هر پشم که در یکدیگر درآمده و بهم چفسیده . || نمد. و هو اخص من اللبد. || جامه پاره ای که بر سینه ٔ پیراهن دوزند یا رشته ٔ فتیله مانندی که