لبارلغتنامه دهخدالبار. [ ] (اِ) شیر. اسد (به لغت مردم گیلان ): ابوالحسن کوشیاربن لبان و یروی لبار ولبار بلغة الجیل الاسد. (تتمه ٔ صوان الحکمة ص 83).
شیخ گلبارلغتنامه دهخداشیخ گلبار. [ ش َ گ ُ ] (اِخ ) تیره ای از چرام (قسمت دوم از اقسام چهارگانه ٔ بنچه ٔ ایل جاکی کوه گیلویه ٔ فارس ). (جغرافیای سیاسی کیهان ص 89).
کوچه ٔ گلبارلغتنامه دهخداکوچه ٔ گلبار. [ چ َ / چ ِ ی ِ گ ُ ] (اِخ ) نام محله ای از اصفهان . (آنندراج ) : کی بهند از هوس سیر صفاهان تنهازخم پرخون دلم کوچه ٔ گلبار نبود.عبداللطیف خان تنها (از آنندراج ).
شیخ گلبارلغتنامه دهخداشیخ گلبار. [ ش َ گ ُ ] (اِخ ) تیره ای از چرام (قسمت دوم از اقسام چهارگانه ٔ بنچه ٔ ایل جاکی کوه گیلویه ٔ فارس ). (جغرافیای سیاسی کیهان ص 89).
جلبارلغتنامه دهخداجلبار. [ ج ُ ل ُب ْ با ] (ع اِ) غلاف شمشیر در نیام کرده . || تیزی شمشیر. (منتهی الارب ).
کوچه ٔ گلبارلغتنامه دهخداکوچه ٔ گلبار. [ چ َ / چ ِ ی ِ گ ُ ] (اِخ ) نام محله ای از اصفهان . (آنندراج ) : کی بهند از هوس سیر صفاهان تنهازخم پرخون دلم کوچه ٔ گلبار نبود.عبداللطیف خان تنها (از آنندراج ).