لایعلملغتنامه دهخدالایعلم . [ ی َ ل َ ] (ع ص مرکب ) (از: لا + یعلم ) که نمیداند. نادان . صیغه ٔ مضارع منفی است و میم در محاوره ٔ فارسیان به وقف خوانده میشود و این برای استمرار نیز
استضراءلغتنامه دهخدااستضراء. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) بفریب شکار کردن . حیله کردن برای گرفتن شکار. فریفتن صید من حیث لایعلم . (تاج المصادر بیهقی ).
جندارسلغتنامه دهخداجندارس . [ ج ِ رِ ] (اِخ ) ظاهراً از قلعه های محکم اندلس است . در نخبةالدهر آرد: لها جومة، ای کوره فیها جمه کبیرةالبناء لایعلم العالم من أین یجی ٔ ماؤها و لا
آب زرلغتنامه دهخداآب زر. [ ب ِ زَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) زر محلول که بدان نویسند و تذهیب کنند. معرّب آن زریاب و بتصحیف زرباب است : کسی گفت چگونه میبینی این دیبای مُعْلَم را ب
امیونلغتنامه دهخداامیون . [ اُم ْ می یو ] (ع اِ) ج ِ اُمّی ّ در حالت رفع. (از ناظم الاطباء). نانویسندگان . (ترجمان جرجانی مهذب عادل بن علی ): و منهم امیون لایعلمون الکتاب الا اما
ذوعلملغتنامه دهخداذوعلم . [ ع ِ ] (ع ص مرکب ) صاحب علم . خداوند دانش : و انه لَذو علم لما علمناه ولکن اکثر الناس لایعلمون . (قرآن 12 / 68)؛ و بدرستی که او «یعقوب » صاحب علمی بود