لاکشلغتنامه دهخدالاکش . [ ک ِ ] (اِ) در اصطلاح بنایان ، رومی . که یک جانب آن دیواره دارد و جانب دیگر ندارد.
لاکشلغتنامه دهخدالاکش . [ ک ِ] (اِ) ظاهراً «شُسه ٔ» امروزی است که در دو طرف جوئی دارد برای فاضل آب : و اول کسی که بر طبرستان راه لاکش پدید کرد از پریم تا ساری و از ساری تا گرگان
لاکشتهلغتنامه دهخدالاکشته . [ ت َ/ ت ِ ] (اِ) لاکچه . لاخشه . لاکشه . لخشک . جون عمه . لطیفه . تتماج . لاخشته . نوعی رشته که لوزی برند و از آن آش پزند : لاکشته و رشته فرموده بود [
لاکشهلغتنامه دهخدالاکشه . [ ش َ / ش ِ ] (اِ) لاخشه . لاکچه . لخشک . جون عمه .لطیفه . تتماج . لاکشته . رجوع به لاخشه شود.
لاکشتهلغتنامه دهخدالاکشته . [ ت َ/ ت ِ ] (اِ) لاکچه . لاخشه . لاکشه . لخشک . جون عمه . لطیفه . تتماج . لاخشته . نوعی رشته که لوزی برند و از آن آش پزند : لاکشته و رشته فرموده بود [
لاکشهلغتنامه دهخدالاکشه . [ ش َ / ش ِ ] (اِ) لاخشه . لاکچه . لخشک . جون عمه .لطیفه . تتماج . لاکشته . رجوع به لاخشه شود.
لاخشتهلغتنامه دهخدالاخشته . [ خ ِ ت َ / ت ِ ] (اِ) نوعی از آش آرد باشد. گویند آش تتماج است . (برهان ). لاکشته و هی معرّبة. (مهذب الاسماء). تتماج . (دهار) (بحرالجواهر). لاکچه . لاک