لاوکلغتنامه دهخدالاوک . [ وَ ] (اِ) ظرف بزرگ مدوّر با لبه ٔ کوتاه از چوب تراشیده . تغاری باشد کناره بلند که در آن آرد خمیر کنند. (برهان ). تغار چوبین . تغار دیواره کوتاه از چوب
لاوک تراشلغتنامه دهخدالاوک تراش . [ وَ ت َ ] (نف مرکب ) تراشنده و سازنده ٔ لاوک . آنکه کاسه و تغار چوبین تراشد.