لاهوتلغتنامه دهخدالاهوت . (ع اِ) (مشتق از اﷲ. مفاتیح ). الوهة. و اصل آن لاه باشد و واو و تاء بدو ملحق شده است نمودن مبالغه را چنانکه در جبروت . اگر از کلام عرب است مشتق از «لاه »
لاهوتیلغتنامه دهخدالاهوتی . [ تی ی ] (ص نسبی ) منسوب به لاهوت . مقابل ناسوتی . الهی . رجوع به لاهوت شود.
لاهوتیتلغتنامه دهخدالاهوتیت . [ تی ی َ ] (ع مص جعلی ، اِمص ) (از: لاهوت + «یت » مصدری ) الهیّت : الهی افنیت ناسوتیتی فی لاهوتیتک . (از مناجاتهای حلاج ).