لغتنامه دهخدا
لافت . [ ف ِ ] (اِخ ) جزیره ای است به بحر عمان ، میان این دریا و هجر و آن جزیره ٔ بنی کاوان باشد که عثمان بن ابی العاصی الثقفی به روزگار عمربن الخطاب بگشود و ازآنجا به فارس رفت و شهرهای آن فتح کرد. عثمان را بدین جزیره مسجدی است معروف . لافت از آبادترین جزایر بحر و بدان جا قری