باریک انداملغتنامه دهخداباریک اندام . [ اَ ] (ص مرکب )آنکه اندامی لاغر و ظریف دارد طُلو. ضَمر. ضامر. ضامره . رجل مرهوف البدن ؛ مرد باریک اندام . (منتهی الارب ).
باریک بازولغتنامه دهخداباریک بازو. (ص مرکب ) آنکه بازویی باریک ، لاغر و ظریف دارد. اَعضُد. (منتهی الارب ).
ترکه مرکهلغتنامه دهخداترکه مرکه . [ ت َ ک َ / ک ِ م َ ک َ / ک ِ ] (اِ مرکب ، از اتباع ) زنی لاغر و نیکو قامت . با قدی باریک و بلند.با بالایی باریک و موزون و ظریف . (یادداشت بخط مرحوم
نازک میانلغتنامه دهخدانازک میان . [ زُ ] (ص مرکب ) کمرباریک . باریک میان . که کمری نازک و لاغر و ظریف دارد. معشوق زیبای کمرباریک : نیست چون نازک میانی در نظر آشفته ام رشته ٔ شیرازه ا