لادهلغتنامه دهخدالاده . [ دَ ] (اِخ ) نام جزیره ٔ کوچکی در آسیای صغیر برابر شهر قدیمی میله و در ازمنه ٔ قدیمه دو جنگ بزرگ بدانجا بوده است یکی در 498 ق . م . و آن جنگی بود میان ا
لادهلغتنامه دهخدالاده . [ دَ / دِ ] (ص ) بی عقل . احمق . ابله . (برهان ). بیخرد. کودن . گول : نه که هر زن دغا و لاده بودشیر نر هست و شیر ماده بود. اوحدی .|| سگ ماده را نیز گویند
لاذةلغتنامه دهخدالاذة. [ ذَ ] (ع اِ) جامه ٔ حریر چینی سرخ . ج ، لاذ. (منتهی الارب ). لاده . || خاصه . بطانة. یکی از اقربا و کسان . یکی از خواص . یکی از بطائن : فبعثت لاذتی بمد م
سرلادلغتنامه دهخداسرلاد. [ س َ ] (اِ مرکب ) سردیوار چنانکه بن لاد پای دیوار است ، چه لاد بمعنی دیوار باشد. (برهان ). رده ٔ بالایین دیوار چنانکه بن لاده رده ٔ پائین دیوار، چه لاده
احمقلغتنامه دهخدااحمق . [ اَ م َ ] (ع ص ) گول (مرد). کالیو. کالیوه . نادان . (مهذب الاسماء). بی عقل . غتفره . گاودل . گاوریش . کانا. دنگ . نابخرد. غراچه . لاده . کمله . ابله . (