لااله الاالغتنامه دهخدالااله الاا. [ اِ لا هََ اِل ْ لَل ْ لاه ] (ع جمله ٔ اسمیه ) کلمه ٔ شهادت است ؛ یعنی نیست خدائی مگر خدای . خدائی جز خدای تعالی نیست : مگر معامله ٔ لااله الااﷲدرم
لااله الااللهفرهنگ انتشارات معین(اِ لا هَ اِ لَ لْ لا هْ) [ ع . ] جمله ای است به معنی (نیست خدایی مگر الله) که نخستین جملة اعتقادی اسلام است . اما در فارسی هنگام بروز واکنش های عاطفی (خشم ، نا
اللأاتلغتنامه دهخدااللأات . [ اَ ] (ع اِ موصول ) ج ِ اَلَّتی . رجوع به اَلَّتی و اللاتی و اقرب الموارد ذیل «لتی » شود.
لالة گوشگویش اصفهانی تکیه ای: elâla طاری: lâlagöš طامه ای: lâlaguš طرقی: lâla-ye göš کشه ای: lâla-ye göš نطنزی: lâlaguš
هیللةلغتنامه دهخداهیللة. [ هََ ل َ ل َ ] (ع مص جعلی ) لااله الااﷲ گفتن . (المصادر زوزنی ) (منتهی الارب ) (دهار). و این مصدری است منحوت چون حوقلة که مصدری است و از لاحول ولاقوة ال
تغبیرلغتنامه دهخداتغبیر. [ ت َ ] (ع مص ) غبار آلودن بچیزی . گرد انگیختن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || لااله الااﷲ گفتن باربار. (منتهی الارب ) (
متشهدلغتنامه دهخدامتشهد. [ م ُ ت َ ش َهَْ هَِ ] (ع ص ) آن که اشهد ان لااله الااﷲ گوید. (آنندراج ). کسی که تشهد بیان می کند. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از منتهی الارب ). و رجو
مهلللغتنامه دهخدامهلل . [ م ُ هََ ل ْ ل ِ ] (ع ص ) تهلیل کننده یعنی کلمه ٔ لااله الاّ اﷲخواننده . (از غیاث ). گوینده ٔ لااله الااﷲ : گفت فرمان حکمت فرمان بخوان تا مهلل گردم آن ر